- Albo na stół z trunkami - rzucił Lucien przez ramię.

i w końcu cię przekonała, że jestem prawdziwym potworem.
wróci o ósmej.
po półgodzinie zaczął marzyć o końcu świata.
- Oczekujesz komplementów? Teraz ona się roześmiała.
ty, dziwne brzęczenie i szuranie. Uśmiechnął się.
w którym mieszka mężczyzna liczący sobie więcej niż piętnaście, a mniej niż siedemdziesiąt
- Tak, teraz. Proszę przygotować listę... dwunastu, no, powiedzmy, piętnastu
- Może ty mi powiesz, dlaczego.
człowieku, i zostaw Rettingów w spokoju.
- Pani żartuje.
- Gdzie oni są? - zapytał, a oficer wskazał na parę kulącą się pod kocem na ławce przed katedrą. - Chcę z nimi porozmawiać.
złe rzeczy?
Zbeształ się za nieuwagę.
- Tak. To moja decyzja.

ciemne włosy powiewały na wietrze. Richard wziął córkę na
Wiedział jednak, że nie powinien narzekać. Gdyby
pożegnalną, Lily ledwie mogła uwierzyć, że minęły zaledwie dwa
– Witaj, Kate – rzekł wypranym z emocji głosem. Kierownik podsunął
że to poważna sprawa.
czynka.
pojechała do Citywide. Zajęła miejsce, które zwolnił wysoki, gruby
– Lily, co się stało? – zapytał zaniepokojony Theo.
odwróciła się i zaczęła przestawiać kubki na półce.
jej rozmowie z Thedore’em. Uprzejmie i rzeczowo wypytywał panią
ale dobre. To nie ich wina, że nie mają już
Jego nerwowe stukanie listami o oparcie krzesła
budowa, a teraz na dodatek zaciśnięte gniewnie usta
października.
wstrzymała oddech i kurczowo uchwyciła się poręczy fotela.